Van Sandakan tot Sukhothai!

De vorige keer was ik in Sandakan, Maleisie.

Na een paar dagen in Sandakan waarin we onderandere in een opvangcentrum voor Ourang Outangs en Zonneberen (sunbear) zijn geweest, zijn we naar de Kinabatangan rivier gegaan, dat is een rivier in de jungle waar je allerlei tours kunt doen.
We hebben daar een trip van 2 dagen en 2 nachten gedaan. Inbegrepen zaten aantal boottochten, jungle walks overdag en 'savonds en nog een wandeltocht door het dorpje.
Sommige mensen moeten genoegen nemen met groepen Macaque's (kleine apen), een paar tropische vogels en Proboscis monkeys ( apen met die hele grote neus, mensen hier noemen ze ook wel Dutch monkeys). Maar wij hadden meer geluk! Gelijk de eerste boottocht zagen we Macaque's, Hornbill's, een mannelijke Ourang Outang, Dutch Monkeys en om het af te maken Pygmy Olifanten! Een moeder met haar jong. Super mooi om te zien hoe het jong een show weggaf en de moeder niet eens naar haar jong en ons omkeek. SUPER VETTT!!!!:D
Ook de looptochten door de jungle waren zeer interessant, vooral de dagtocht haha. Tijdens die toch werden we continu aangevallen door bloedzuigers. De lange broek en trui waren geen garantie voor bescherming. Ondanks een aantal grappige situaties de tocht overleefd!
Voor de rest hebben we ook nog krokodillen van een aantal meter lang, van allerlei tropische vogels en veel andere toeristen op boten gezien.

Toen die dagen voorbij waren zijn Sarah en ik opgesplitst. Sarah ging via Kinabalu naar Bangkok en ik had besloten om nog meer naar het zuid-oosten te gaan om daar te gaan duiken.

Ik ging dus richting Semporna. Ik heb daar eerst een dag gedoken om Mabul Island met een man uit China en een gids. Dat was mooi maar ik was niet helemaal onder de indruk. De dag daarna heb ik gedoken in Sipadan. Dat schijnt 1 van de beste plekken op de wereld te zijn voor duiken. En dat was te merken! Het was prachtig! Je moet als je daar wil duiken een vergunning hebben omdat het een beschermd gebied is waar maar een bepaald aantal mensen mag duiken per dag. Normaal gesproken moet je die vergunning al ver voordat je arriveerd aanvragen, maarja mijn plan was niet eens om naar Borneo te gaan. Gelukkig kon ik via een duikcentrum onder iemand anders zijn naam die had afgezegd gaan duiken. Volgens mij was mijn naam voor die dag Herbert Straut, geloof het of niet, een Engelsman! Daar was ik zelf ook verbaasd over en ik heb 3x nagevraagd of ze wel zeker wisten dat het een Engelsman was, aangezien je als je op het Sipadan eiland komt je eerst in moet schrijven. Maar ze wisten het zeker en het bleek te kloppen! Ik heb dus de eerste 2 uur een compleet levensverhaal moeten verzinnen omdat ik niet wist wie het niet mocht weten dat ik niet Herbert was. En ik heb toch de meeste mensen op de boot kunnen overtuigen dat ik Herbert was haha.
Het duiken is super mooi daar! We hebben 3x gedoken en ondanks dat we in een grote groep doken en je dus continu door iemand in de weg gezwommen word en ik de eerste duik niet genoeg gewichten mee had waardoor ik moest vechten om onder water te blijven was het prachtig!

Die avond gelijk de nachtbus van 10 uur lang gepakt naar Kinabalu waar vandaan ik weer terug naar Kuala Lumpur ben gevlogen. Daar 2 dagen moeten herstellen in een hotel en afgesproken met een goede vriend van me. Vervolgens verder naar Cameron Highlands gegaan. Dat staat bekend om de thee plantages en aangezien ik SUPER DOL op thee ben (ahum) leek het mij een goed idee om daar heen te gaan.
Nee, eigenlijk omdat ik hoorde dat het mooi zou moeten zijn en je er mooie tochten door de jungle kan maken. Pas toen ik bijna daar was realiseerde ik me dat het allemaal om thee draait daar. Dat is ook een van de redenen waarschijnlijk dat er bijna alleen maar vrouwelijke reizigers waren toen ik er was in ieder geval. Maarja je hoort mij niet klagen!
Tochtje gemaakt die door iedereen afgeraden werd (sorry Hannie) omdat er op die tocht mensen aangevallen zijn door en man met een mes en die hun geld wou hebben. Stuk of 20x gebeurd maar aangezien het al meer dan twee maanden geleden was sinds de laatste keer en dat hij voornamelijk koppels aanvalt en het wel de mooiste tocht zou moeten zijn toch die tocht gedaan. Ik nam weinig geld mee en liet het hostel personeel weten waar ik heen ging ( die raadden me het ook aan daar heen te gaan omdat het zo mooi is). De tocht gelopen en ondanks dat ik op sommige momenten het idee had dat er iemand achter me liep was het prachtig en kwam ik uit tussen de thee planten. Wat wil een mens nog meer?

George town was de volgende bestemming.
Daar een aantal dagen rondgehangen en mijn visum voor Thailand geregeld.
George Town, mooi plaatsje hoor! Het staat bekend om de oude Europese gebouwen van de engelse en fransen die daar gevestigd waren jaren geleden. En om de mooie schilderijen gemaakt op muren van gebouwen door de hele stad. Die schilderijen waren echt mooi, het was alleen lastig om een foto van dat te maken zonder dat je er een chinees bij op had staan! Wonder boven wonder is het me toch een aantal keer gelukt, ik weet dus nu ook 'FLIKKER OP!!!' in het chinees. Nee grapje, ik vroeg het netjes. Daar ook nog een uren lang durend gesprek gehad met een local, prachtige kerel! Mooi om af en toe ook eens een gesprek te hebben met een local in plaats van alleen maar andere Backpackers.

Vanuit Georgetown in het busje gestapt richting Krabi (Zuid-Thailand).
Die tocht duurde wel een volle dag aangezien we natuurlijk meerdere keren uit moesten stappen om stempels te verzamelen.
Uiteindelijk eind van de middag aangekomen in Krabi en met twee dames die in het zelfde busje zaten uit eten gegaan.
Ik had natuurlijk nog geen enkel idee waar ik heen zou gaan de volgende dag.
Gelukkig had 1 van de 2 dames een briljant plan. Railay beach!
Railay beach is een eiland achtig iets wat officieel geen eiland is omdat het nog aan het vaste land vast zit maar het is alleen te bereiken door middel van een boot.
Railay heeft 3 gedeeltes, Railay east and west en Tonsai beach.
Tonsai is het gedeelte van de backpackers en de klimmers. De andere zitten vol met toeristen die WEL geld hebben.

Railay staat bekend als een paradijs voor klimmers. Dat is ook waarom Katie daarheen ging. Ze overtuigde me zo gauw ze het woord Beach zei. Daar was ik na een lange tijd met veel verplaatsen wel aan toe!
Daar uiteindelijk bijna een week gebleven omdat het een relax gedeelte is. Het zijn prachtige stranden met veel kansen voor klimmen en het backpackers gedeelte is super relax met veel reggea barren en super chille mensen. Ook nog een dag geklommen en een dag voedselvergiftiging moeten overleven en veel mensen leren kennen!

Vanaf daar naar Koh Lanta gegaan, een eiland nog zuidelijker en het was een boottocht van 2 uur. Daar eigenlijk willen duiken maar na 2 dagen relaxen en een super gezellige avond gehad te hebben met een aantal super goede mensen verder gegaan.
Ik besloot om naar Sukhothai te gaan!
Mijn plan was om hier 2 of 3 dagen te blijven om vervolgens vanaf 2 april een Meditatie Retreat van 10 dagen in een tempel in Chiang mai te doen.
Dat is 10 dagen leren mediteren zonder te mogen praten en twee keer per dag eten te krijgen. (7 uur in de ochtend en 11 uur in de ochtend!!).
Maar helaas was er geen plaats voor mij. Ik ga nu 17 april de tempel in!
Had achteraf dus langer in Koh Lanta kunnen blijven en kunnen duiken, maarja dat hoort bij reizen. Dat is het risico dat je loopt.

Ik ben namelijk vanaf Koh Lanta via Krabi naar Bangkok gegaan, een bus rit van meer dan 12 uur, om daar vervolgens om half 4 's ochtends aan te komen, 2 uur te wachten en dan in de bus te stappen naar Sukhothai. Nog eens 9 uur.
Ik kan jullie wel vertellen dat ik toch lichtelijk vermoeid was na die trip.
Hier aangekomen zit ik in een super chill 'resort'. Ze hebben hier een aantal bungalows en kamers. Zelfde prijs als een dorm room (gedeelde kamer) in een hostel maar nu heb ik een prive kamer en alles van super goede kwaliteit. Het enige puntje is, is dat ik hier alleen ben haha.
Maar gister naar Tempel complex hier gegaan waar Sukhothai bekend om staat en daar wel meerdere mensen leren kennen dus dat is prima.

Morgen pak ik de bus naar Chian Rai (9 uur), helemaal in het noorden.
Ik blijf nog een beetje om Chiang Mai heen cirkelen tot 11 April.
Dan ga ik naar Chiang Mai voor een week en in die week is het Songkran festival. Een festival, volgens mij Thai's nieuw jaar, waarin mensen vanaf 13 tot en met 15 april water over elkaar heen gooien. Bekend, onbekend, maakt niet uit, iedereen moet nat! En daarnaast zal er wel wat alcohol genuttigd worden. Vervolgens zal ik me 10 dagen compleet afsluiten van de buitenwereld!

Als ik jullie hiermee alleen al een klein beetje heb vermaakt ben ik al blij!

Het beste!

(Mentaal ondersteund door muziek van Shaggy,)( te downloaden van mijn profiel op Spotify) :D

Happy life